کد مطلب:28812 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا انسان مي تواند معصوم باشد؟ آيا ولي فقيه مسلمانان بايد معصوم باشد؟

از آن جا كه منشأ عصمت اراده و اختيار آدمي است،{V(پژوهشي در عصمت معصومان، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي، چاپ اول، 1377، فصل سوم، صص 72 - 43)V} هر انسان صاحب اراده اي مي تواند با رياضت شرعي و تهذيب نفس به مقام عصمت دست يابد عصمت منحصر به پيغمبران و امامان معصوم (ع) نيست، {V(آية الله جوادي آملي تفسير موضوعي قرآن كريم قم، نشر اسراء، چاپ اول، 1376، ج 9، صص 20-22 و ولايت نامه علامه طباطبايي، ترجمه همايون همتي، تهران، اميركبير، چاپ اول، صص 58 - 48) V}حضرت مريم (ع) فاطمه(س) و مخلصيني ديگر {V(علامه طباطبايي بيروت، مؤسسه الاعلمي للمطبوعات، ج 3، ص 205)V} كه نه نبي بودند و نه امام، به مقام شامخ عصمت دست يافته اند اما مقصود از عصمت درباره معصومان، انبياء و ائمه و حضرت زهراء(س) تنها عصمت از گناهان آن هم پس از سنين متعارف بلوغ و تكليف نيست بلكه عصمت از سهو و خطاو از زمان طفوليت را نيز در بر مي گيرد. روشن است كه چنين عصمتي در امت اسلام منحصر در چهاره معصوم(ع) مي باشد، {V(جزوه راه و راهنماشناسي تهران، اميركبير، س 1375، صص 676 - 675) V}. با تهذيب نفس مي توان در آينده مصون ماند و نيز ممكن است گذشته را با كفارات و... جبران كرد اما نمي توان آن را به گونه اي ترميم كرد كه نسبت به گذشته عصمت تحصيل شود؛ چون نمي توان واقع شده را تغيير داد. بله اگر انساني بتواند قبل از بلوغ نيز در سايه تعليم و تربيت و تهذيب و تزكيه به جايي برسد كه در هنگام بلوغ نيز معصوم باشد عصمتش فراگير خواهد بود. اگر افرادي در مقام وقوع نيز به چنين مقام ويژه اي نايل آيند باز براساس روايات و ادعيه با هدايت و ياري انبياء و ائمه(ع) به اين مرتبه نايل مي شوند: {Hبكم فتح الله و بكم يختم H} (زيارت جامعه كبيره از آن جا كه آن ها منشاء خير و سبب وصول آدمي به مراتب بالا ومقامات انساني اند باز در اين جهت بر تمامي انسان هاي برتر، مقدمند، {V(انسان و خلافت الهي، مؤسسه خدمات فرهنگي رسا، چاپ اول، 1362 ش، صص 155 - 125) V}. {Sزآن كه منبع او بُده ست اين راي را # سر امام آيد هميشه پاي راS} {Sاي مقلد تو مجو پيشي بر آن # كاو بود منبع زنور آسمان S} {V(مثنوي، دفتر 3، ابيات 1549 - 1548)V} بنابراين ولي فيه نيز لزومي ندارد كه معصوم باشد بلكه حد عدالت كه تنها حكايت گر وجود ملكه اي راسخ در نفس بوده و آدمي را از گناه بازمي دارد، كافي است.